Tur til Tyssebotn ilag med Bornas Turlag

Søndag 11.september arrangerte Bornas Turlag Osterøy tur til geitestølen i Tyssebotn. Det har no blitt nokre veker sidan dette skjedde, men ikkje lenger enn at eg skriv om det. Turen starta ved kraftstasjonen. Omlag førti personar av smått og stort møtte opp. Det er eit ganske bra tal!

Det første som møtte oss var denne bratte trappa. Nokre var litt skeptisk, men det gjekk fint. Eit par stader seinare er det også slike trapper, men resten av stien er veldig trygg og fin.

 Det er eit veldig variert landskap vi går i på veg mot stølen. Først var det mykje bratte fjellsider med små fossefall som gjorde oss våte. Vatn er alltid stas. Fjellsidene hadde fleire sprekker og kløfter som ein kunne sitje under.

Etter å ha passert dei bratte fjellsidene kom vi til eit utsiktspunkt over Osvatnet med postkasse. Der skreiv vi oss inn før vi gjekk vidare innover dalen. 

Anna gjekk heile vegen opp sjølv. Klopper, bruer og liknande er veldig artig å gå over. Ofte leikar vi Bukkene Bruse.

Etter å ha gått oppover dalen kom vi til ei demning med nok eit utsiktspunkt. Denne gongen var det utsikt over fjorden. Her venta vi på at alle skulle kome slik at vi gjekk samla innover til Tyssebotn.

Vi gjekk langs med vatnet innover. Sola skein ei lita stund og alt var så vakkert. Stien innover er litt blaut så her er det lurt med støvlar.

Så fekk vi ei openbaring. Tyssebotn kom til syne og folk måtte stoppe opp for å nyte utsikta. Dersom du skal til Høgafjellet, Osterøy sitt høgaste fjell, går du langs vatnet på venstresida og passerer ei bru over fossen du ser på bilete. I dalen bak fossen er det ei ny demning og eit vatn som dei kallar Øvrebotn. Eg har ikkje gått her sjølv, men står du over Øvrebotn og ser ned mot fjorden  ser det ut som at dei to vatna går i eitt med fjorden.

Før vi kom til setra gjekk vi over ei gammal demning. Litt nifst synest nokon, men det gjekk fint med alle.

Her ser du eit oversiktsbilete av setra. Den er ganske ny og er aktivt i bruk. Vi fekk helse på geitene, smake nykokt geitost og få ei lita innføring i historia Tyssebotn. Det var fleire turfolk denne dagen så på det meste kunne eg telle 60 personar på stølen. Det er ikkje kvar dag det er så folksomt her.

Vi gjekk ein annan veg tilbake. Først på ein sti der Anna fekk sitte på ryggen. Ho var flink å gå heile vegen opp, men to timar er ganske lenge for ein fireåring og ho byrja og verte trøytt. Trudde vi iallefall. Då vi kom til vegen som eigarane av stølen har laga la ho i vei og sprang. Ho lo og koste seg då ho fekk springe nedoverbakke. Underlaget har sitt og seie for om ho er motivert til å gå sjølv.

Det var nokre trøytte born i bilen på veg heim, men dei hadde hatt det kjempekjekt og det samme hadde vi voksne. Ein kjempeflott tur i variert landskap.

Tarzanskogen

Ting går ikkje alltid etter planen. Idag skulle eg vere turleiar for borna sitt turlag, men så vart eg sjuk. Er det ikkje typisk å verte sjuk når sola skin? Det har vore nokre dagar med vannkoppar i heimen i tillegg så eg syntes så synd i meg sjølv og byrja å tru at nokon ville meg vondt. Ja og så stengte dei straumen i sju timar oppå alt. Alt dette hadde ikkje ungane nokon sympati for. Dei er seg sjølv på godt og vondt uansett kva tilstand eg er i. Så kva skulle vi finne på når mor i huset ikkje orka å bevege seg og internett og tv var utilgjengeleg?

Eg hadde høyrt rykter om ein artig skog på Bruvik. Ungar i alle aldrar kosar seg der og den var visst lett tilgjengeleg. Vi køyrde innover og fann skiltet til skogen. Ein liten sti med fem minuttar gange så var vi der. Ungane sperra augene opp og fekk først sjå dette store edderkoppvevet. Så gøy og litt nifst for enkelte.

Emil den uredde.

Dei to største prøvde seg på nettet som gjekk rett opp, Dei fekk det til begge to og klatra opp fleire gongar. For foreldre med nervar, stå nederst. Frå toppen og ned kan det vere litt angstframkallande.

Anna prøvde seg på eit litt mindre nett med litt hjelp frå storebror. Kjempegøy!

I skogen er det slengdisse, balansetau, bålplass og balansestokkar.

Høgdepunktet er nok ziplinen. Litt vanskeleg å setje seg på den, men med litt hjelp frå ein voksen går det fint. Dette er ein skog eg anbefaler store og små born å ta turen. Heilt gratis er det og. Eg set stor pris på dei som frivillig har laga den skogen for at kven som helst kan kome. Tippar du gjer det og.

Hånipa

Igår hadde vi ein dag utan regn. Då nytta eg sjansen til å ta meg ein tur ut. Hånipa er ein lett tur som ikkje tek lang tid og i tillegg har den ei nydeleg utsikt. På veg opp frå Reigstad er det nokon som har laga sitjebenkar og bord. Dette er eit flott turmål for dei som ikkje vil gå så langt. Turen har eg gått fleire gongar og eg har skrive om turen før på den andre bloggen. Les her.

Utsikt mot Garnes og Indre Arna. Makrellskyer og kveldssol gir energi til kroppen og hovudet.

Her er utsikta frå Hånipa i april.

I grenseland. Gamle murar deler landskapet.

På denne tida ifjor

Her eg bur har det vore regn meir eller mindre kvar dag sidan juni. Sola skin innimellom, men regnbygene står og ventar på sin tur så fort nokre strålar har fått tørka asfalten. For eitt år sidan hadde vi ein fantastisk flott dag her på Osterøy, kanskje den finaste då det var ein kald vår og sommar det året, og eg var så heldig å få tid til å gå på Brøknipa.

Brøknipa (Bruviknipa) er Osterøy sitt nest høgaste fjell med 822 m.o.h. Langt ifrå ein høg topp, men den har ein fantastisk utsikt. Innlandsøya Osterøy har fjell og fjord på alle kantar og ein ser ut til havet og inn mot Bergsdalen og Vossafjella frå Brøknipa på ein dag som denne. Blå himmel og vindstille, kor heldig kan ein eigentleg vere? Eg mangla ingenting, livet kjendes fullkomment.

På veg opp er det utsikt mot Bruvikdalen og Storavatnet. Det er så mykje vakkert å sjå på denne turen. Brøknipa er blant topp tre finaste turane på Osterøy. Om du ikkje har vore her så er dette staden å dra om du er i nærleiken ein vakker dag. Turen eg gjekk starta på parkeringsplassen på Båtaleitet og opp den korte, bratte løypa.

Så får vi håpe at vèret vert like godt som ifjor på denne tida og at eg kan vise bileter frå like fine turar i år. Alltid kjekt å mimre, men endå kjekkare å oppleve det her og no.