Ting går ikkje alltid etter planen. Idag skulle eg vere turleiar for borna sitt turlag, men så vart eg sjuk. Er det ikkje typisk å verte sjuk når sola skin? Det har vore nokre dagar med vannkoppar i heimen i tillegg så eg syntes så synd i meg sjølv og byrja å tru at nokon ville meg vondt. Ja og så stengte dei straumen i sju timar oppå alt. Alt dette hadde ikkje ungane nokon sympati for. Dei er seg sjølv på godt og vondt uansett kva tilstand eg er i. Så kva skulle vi finne på når mor i huset ikkje orka å bevege seg og internett og tv var utilgjengeleg?
Eg hadde høyrt rykter om ein artig skog på Bruvik. Ungar i alle aldrar kosar seg der og den var visst lett tilgjengeleg. Vi køyrde innover og fann skiltet til skogen. Ein liten sti med fem minuttar gange så var vi der. Ungane sperra augene opp og fekk først sjå dette store edderkoppvevet. Så gøy og litt nifst for enkelte.
Emil den uredde.
Dei to største prøvde seg på nettet som gjekk rett opp, Dei fekk det til begge to og klatra opp fleire gongar. For foreldre med nervar, stå nederst. Frå toppen og ned kan det vere litt angstframkallande.
Anna prøvde seg på eit litt mindre nett med litt hjelp frå storebror. Kjempegøy!
I skogen er det slengdisse, balansetau, bålplass og balansestokkar.
Høgdepunktet er nok ziplinen. Litt vanskeleg å setje seg på den, men med litt hjelp frå ein voksen går det fint. Dette er ein skog eg anbefaler store og små born å ta turen. Heilt gratis er det og. Eg set stor pris på dei som frivillig har laga den skogen for at kven som helst kan kome. Tippar du gjer det og.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar